33) سوگند به کسی که ترا به پیغمبری برگزیده است ابوذر(به خاطر پارسائی و پرهیزکاریش در این دنیای فانی)در ملکوت آسمانها از زمین مشهورتر است.
34) سوگند به کسی که جانم در دست اوست که هرکس که از ثروت مردم چیزی بگیرد،روز قیامت شتر یا گوسفند و یا گاوی را که از مردم گرفته است بر گردنش سوار کرده در حالیکه آن حیوانات فریاد می زنند او را به صحرای محشر با رسوائی وارد می کنند.
35) ای ابوذر!خداوند در هر گامی که به سوی من برداشتی،گناهی از تو ریخت.
36) خدا ترا بیامرزد ابوذر!تنها زندگی می کنی و تنها می میری و تنها برانگیخته می شوی.
37) من شما را می ترسانم که با خیانت به بندگان خدا و به کشورهای اسلامی در برابر خدا تفاخر نفروشید.
38) حق را بگو اگرچه تلخ باشد و در راه خدا از سرزنش کسی مهراس.خدایا از جُبن[ترس] به تو پناه می برم و از بُخل به تو پناه می برم و از پست ترین ادوار حیات به تو پناه می برم و از فریب زندگی و شکنجه و مرگ به تو پناه می برم.
39) برای مرگ می زایند وبرای ویرانی آباد می کنند و چه محبوبند این دو مبغوض:مرگ و فقر...
40) پیامبر(ص) فرمود:محبوب ترین یاران من در نزد من قومی هستند که یکی از ایشان دوست دارد خانواده و ثروت خود را بدهد تا مرا ببیند.
41) در جهان،یکسو خداست و یکسو هرچه و هرکه غیر او،اما در جامعه،یکسو خدا و مردم است و در مقابل،افراد یا گروههای ضدّ مردم،انحصارطلب ها.در این زمینه ها همیشه به جای خدا می توان مردم گذاشت زیرا مردم معنی میدهد:فی سبیل الله=فی سبیل الناس.
42) آدمیزاده ظرفی را پر نکرد که از شکمش بدتر باشد.انسان را غذائی که برپایش دارد بس است.از پرخوری بپرهیزید زیرا در نماز تنبل تان می کند،جسم را تباه می سازد و در بروز بیماری مؤثر است.بر شماست که در خوردن میانه رو باشید زیرا هم از اسراف به دور و هم برای بدن سودمند و هم در پرستش خدا نیروبخش تر است.
43) خیال نکنید که چون یاران پیغمبر چیزی نداشتند که خرج کنند پارسائی می کردند؛بلکه تنها برای خشنودی خدا و امید به وعده هائی که خدا به ایشان داده بود پرهیزکاری را پیشه ساختند.
44) خدایا کسانی را که ترک امر به معروف و نهی از منکر می کنند لعنت کن!
45) خشمگین کردن معاویه برای من بهتر است تا خشمگین ساختن خدا.
ادامه دارد......